Η Θεανώ, η Ροδίτισσα με το χαμόγελο, που εργάζεται σε δύο δουλειές από 13 ετών

Μιχάλης Μαστής

Η Θεανώ Καρατζιά. Η Ροδίτισσα, με το χαμόγελο, που ξέρει όλη η Ρόδος και βλέπει σχεδόν καθημερινά, να πουλάει εδώ και πολλά χρόνια εκατοντάδες καρπούζια που παράγει η οικογένειά της στην Απολακκιά.

Εκεί, στον πάγκο της λαϊκής, επί της Ρόδου – Καλλιθέας, από νωρίς το πρωί μέχρι το απόγευμα: Να χαιρετίσει με ευγένεια, να καλημερίσει τον κόσμο, πανέτοιμη κάθε φορά να σου διαλέξει το πιο... γλυκό καρπούζι του καλοκαιριού.
Η Θεανώ, δεν τη φοβάται τη δουλειά. Το λέει και το πιστεύει. Εργάζεται από 13 ετών! Πρώτα στο χωράφι, μετά στον πάγκο ως πωλήτρια.

-«Να μην ξέρω τι πουλάω; Να μην ξέρω με πόσο κόπο γίνεται όλο αυτό;» Μας λέει χαριτολογώντας. Όλη η οικογένειά μας το ξέρει. Και ο παππούς μας, ο Χρήστος Παλαιολόγος, που επί 40 και περισσότερα χρόνια ήταν εδώ πριν από μας, από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Η Θεανώ, παρά το νεαρό της ηλικίας της, έχει μια βαθιά φιλοσοφημένη στάση για την ίδια τη ζωή. Ξέρει ότι τίποτε δεν χαρίζεται και τα πάντα κατακτιούνται σε τούτη τη ζωή. Φτάνει κανείς να έχει όρεξη για δουλειά και να μπορεί να χαίρεται αληθινά, κάθε πρωί που ξυπνά για να πάει στην εργασία του. Όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους, μας λέει.

Πώς αντέχεις, πώς την παλεύεις τη ζέστη βρε Θεανώ; Για πες μου τη συνταγή;» την ρώτησα προχθές το μεσημέρι, που σταμάτησα στον πάγκο της, για ν’ αγοράσω Απολακκιάτικο Καρπούζι!
Αυτή είναι η δουλειά μου κύριε Μιχάλη – μου απάντησε. Είμαι εκπαιδευμένη σε αυτό εδώ και χρόνια. Και να σας πω, περισσότερο ζεσταίνομαι στο σπίτι παρά εδώ!

Πόσα καρπούζια άραγε έχουν περάσει από τα χέρια σου, όλα αυτά τα χρόνια;
Ου... πού να θυμάμαι; Δουλεύω πάντως από τα 13 μου χρόνια. Εδώ, σε αυτή την επιχείρηση της οικογένειας Παλαιολόγου.

Πες μου ότι έχεις εργαστεί και στα χωράφια...
Εννοείται ότι ξεκίνησα από το χωράφι. Μου έδειξαν πώς καλλιεργείται αυτό το υπέροχο φρούτο. Μετά ξεκίνησα να το φορτώνω εγώ μαζί με άλλους σε φορτηγά για να το μεταφέρουμε στον πάγκο μας και να το παραδίδουμε στον παππού μας, που επί 40 σχεδόν χρόνια ήταν εδώ, στο ίδιο πόστο με εμάς.

Τι ώρα ξεκινάς το πρωί και τι ώρα τελειώνεις Θεανώ;
Κοιτάξτε, τώρα εργάζομαι πλήρες ωράριο, 8ωρο. Τα προηγούμενα χρόνια όμως, αν χρειαζόταν και είχαμε πολλή δουλειά, όπως σε όλες τις επιχειρήσεις, φθάναμε να εργαζόμαστε ακόμα και 12 ώρες.

Σε ξέρει όλος ο κόσμος. Σαν τη Θεανώ με το χαμόγελο...
Κάποιοι απλά με ξέρουν σαν το κορίτσι που πουλάει τα καρπούζια, στο εξωτερικό μέρος της Λαϊκής αγοράς. Το όνομά μου μπορεί να μην το θυμούνται, αλλά είμαι σίγουρη ότι με ξέρουν σαν το κορίτσι με τα καρπούζια. Η καρπουζού, έτσι με λένε μερικοί!

Σου αρέσει αυτή η δουλειά που κάνεις; Σου αρέσει η αυτή η επαφή που έχεις με τον κόσμο;
Μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι ό,τι καλύτερο να εργάζεσαι μέσα στον κόσμο. Να σε χαιρετούν. Να τους χαιρετάς. Να σου χαμογελούν και να τους χαμογελάς. Είναι πολύ όμορφο όλο αυτό. Το πρωί που πάνε στις δουλειές τους να με χαιρετούν, ασχέτως αν σταματήσουν τη μέρα εκείνη να αγοράσουν καρπούζι. Κι όταν σχολούν πάλι το ίδιο. Ο κόσμος με αγαπά εδώ πέρα. Κι εγώ το ίδιο. Μας στηρίζουν και τους ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό.

Μετά από την εργασία σου εδώ; Ξεκουράζεσαι; Τι κάνεις;
Όχι βέβαια. Όπως σας είπα, μου αρέσει η εργασία και από τα 13 μου χρόνια σχεδόν (με εξαίρεση κάποιες συγκυρίες) κάνω δύο δουλειές. Μετά από εδώ, εργάζομαι σε διάφορα ξενοδοχεία ως “Animateur”, οπότε απασχολούμαι άλλες 6 ώρες τουλάχιστον! Κατά καιρούς έχω κάνει κι άλλες δουλειές. Σερβιτόρα σε καφετέρια, έχω εργαστεί σε ξενοδοχεία. Δεν τη φοβάμαι τη δουλειά. Εργάζεσαι, πληρώνεσαι. Όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα.
Ρόδος είμαστε. Αν δεν εργαστούμε τώρα το καλοκαίρι, πότε;

Καλά όλα αυτά, αλλά... πότε ξεκουράζεσαι;
Εμένα με ξεκουράζει όλο αυτό! Να είμαι εδώ, μέσα στον κόσμο. Να βλέπω κόσμο και να μιλάω μαζί του. Είναι πολύ σημαντικό όλο αυτό για μένα. Μου δίνει τη δύναμη που χρειάζομαι. Αυτή τη δύναμη που χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος. Κι αν κάποιος οργανώσει καλά το πρόγραμμά του, πάντα βρίσκει χρόνο και για τον εαυτό του και για τους ανθρώπους του.

Άραγε, τα νέα παιδιά στην ηλικία σου, θα άντεχαν να εργαστούν τόσες ώρες; Μπορούν όλοι να βρουν δουλειές σήμερα;
Αποκλείεται να μην μπορούν να βρουν δουλειά. Εδώ βρήκαμε εμείς, στα 13 μας χρόνια και όπως βλέπετε και σας είπα, όχι μόνο μία αλλά δύο ίσως και τρεις, αν χρειαστεί.

Δεν υπάρχει δεν μπορώ. Υπάρχει δεν θέλω. Ειδικά εδώ στη Ρόδο, που είναι ένας ευλογημένος τόπος. Όποιος προσπαθήσει και κουραστεί, το βέβαιο είναι ότι στο τέλος θα λάβει την ανταμοιβή του.