Αγ. Ξάνθης: Ένα βιβλίο... τεκμήριο της ιστορίας της Ρόδου Του κ. Μιλτιάδη Λογοθέτη)

Rodiaki NewsRoom

Γράφει o
Αγαπητός Ξάνθης
Αρχιτέκτονας
και τ. Δ/ντης του ΕΟΤ

Στην παρουσία του βιβλίου του κ. Μιλτιάδη Λογοθέτη, «ΡΟΔΟΣ, Κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές μεταλλαγές από την ύστερη τουρκοκρατία μέχρι και σήμερα» που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της νέας πτέρυγας του Νεοστορίδειου Μελάθρου στις 28/1 μια εικόνα μου έμεινε: η συνέπεια του συγγραφέα αλλά και η αίγλη της Ρόδου στο πολυσέλιδο τετράδιο της.

Ουσιαστικά μιλάμε για την περίοδο που αρχίζει περί τα μέσα του 19ου αιώνα και ταυτίζεται με τις μεταρρυθμίσεις του Οθωμανικού κράτους και φτάνει μέχρι της ημέρες μας.

Τουρκοκρατία, ιταλοκρατία, γερμανική κατοχή, βρετανική διοίκηση και η ενσωμάτωση με τη μητέρα Ελλάδα περνάνε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου γεμάτες από στοιχεία, ονόματα, γεγονότα που τεκμηριώνουν το διάβα της τοπικής ιστορίας.

Για να αποκτήσει μια συνέχεια η θεματολογία με το συγχρονισμό των ετών, ο συγγραφέας επέλεξε τον διαχωρισμό των περιεχομένων σε -6- ενότητες που αποδίδουν την πλήρη εικόνα της πορείας.

Οι δημογραφικές εξελίξεις διαχρονικά, 2.Η διοίκηση, αυτοδιοίκηση και κοινοβουλευτισμός, 3.Οι οικονομικές εξελίξεις διαχρονικά, Οι κοινωνικές υπηρεσίες, παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση, Η ενασχόληση με τις επιστήμες και τα γράμματα και τέλος 6.Τα πολιτιστικά στη διαδρομή του χρόνου.
Θεμελιώνει το κ. Λογοθέτης το δοκίμιο πάνω στον ανθρωποκεντρισμό, με την έννοια ότι χορήγει στον ανθρώπινο παράγοντα την ικανότητα των διαχρονικών εξελίξεων και πεπραγμένων

Ο συγγραφέας δοκίμασε να συγκρίνει διαφορετικούς χρονικές περιόδους στην ιστορική εξέλιξη του νησιού χωρίς να διεκδικεί όμως την πρωτοτυπία του πονήματος με την ταπεινότητα που τον διακρίνει.

Απέφυγε έντεχνα χαρακτηρισμούς και υπερθετικά σημειώματα στη ροή του έργου πάρ’ ότι έχει προσωπική εμπειρία για τα τελευταία 70 χρόνια!
Μετά από την τεκμηριωμένη περιπλάνηση στο χρόνο, η Ρόδος και σ’ επέκταση τα Δωδεκάνησα βρίσκουν ένα ατόφιο προφίλ έκφρασης έτοιμο να γίνει βάση για περαιτέρω έρευνα για τη νέα γενιά.

Αυτό είναι και ο στόχος του συγγραφέα, να διεγείρει την σημερινή κοινωνία για μια βιώσιμη εξέλιξη του τόπου μας που σήμερα βρίσκεται σε μια ιδιόρρυθμή δυστυχώς κατάσταση.

Ο συγγραφέας με τόλμη παραθέτει στον επίλογο τις προκληθείσες παραλείψεις και αδυναμίες κατά την περίοδο του ελεύθερου βίου αφήνοντας διάφανα την ειλικρίνεια της τοποθέτησης του απέναντι στα γεγονότα που ενέχουν εν μέρει και στοιχεία ενός «μικρού οικονομικού θύματος» για το νησί της Ρόδου.

Σχηματικά παραθέτουμε:
α. Η αδυναμία της προστασίας του δομημένου-παραδοσιακού τμήματος του νησιού. β. Η αναξιοποίητη παρέμβαση στο αγροτικό κεφάλαιο. γ. Η αδράνεια που επέδειξε η τοπική κοινωνία σε σχέση με τη σπουδαία ακίνητη περιουσία του δημοσίου. δ. Η αποστέρηση από το πανεπιστήμιο Αιγαίου και άλλων τμημάτων που θα συμβάδιζαν με το μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής. ε. Η εγκαθίδρυση της έδρας της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου στη Σύρο όπου δεν εμφανίζει καμιά ιστορική και γεωγραφική συνέχεια. στ. Η υποχώρηση των οικονομικών παραγόντων της Ρόδου να στηρίξουν δύο μεγάλες χρηματοδοτικές, αναπτυξιακές πρωτοβουλίες (ΔΑΝΕ και Συνεταιριστική τράπεζα) για την ανόρθωση αλλά και ενίσχυση της Δωδεκανήσου στο νέο ανταγωνιστικό παγκόσμιο τοπίο.

Ο συγγραφέας δικαιολογεί τις παραπάνω ελλείψεις στη γαλακτική ευγένεια που διακρίνει του Δωδεκανήσιους, χωρίς όμως αυτές να μπορούν να επηρεάσουν δυναμικά τα μέγιστα επιτεύγματα που έχουν πραγματοποιηθεί μεταπολεμικά στο εύρος του νησιού του «φωτός» αλλά και των άλλων νησιών του νομού.

Η τελευταία στροφή του λόγου του συγγραφέα στην παρουσία του βιβλίου ήταν το δίλημμα προς τη νέα γενιά για τη βελτίωση των πραγμάτων μέσα από το ενδιαφέρον αποτύπωμα των τελευταίων δεκαετιών που προστέθηκαν στη μεγάλη ιστορική διαδρομή του νησιού του ήλιου.

Αυτό είναι και το στοίχημα του βιβλίου.
Ουσιαστικά είναι να εξιτάρει, να προσφέρει... το διαυγές σήμερα για να δει το προκλητικό αύριο με υπευθυνότητα και αξιοβίωτη προσοχή διαβάζοντας όμως το χθες με εκτίμηση και σοβαρότητα.
Σίγουρα, το βιβλίο απευθύνεται όχι μόνο προς τους νέους αλλά και σ’ εμάς του διαμορφωτές της υπάρχουσας δομής.

Ήταν μια παρουσία ξεχωριστή, με τους συνπαρουσιαστές να αποδίδουν τα καλύτερα της μεταφοράς του περιεχόμενου του συγγράμματος, στον δε συγγραφέα λέμε ένα μεγάλο ευχαριστώ γι’ αυτά που μας αφήνει και στις υποχρεώσεις που μας αναθέτει με τόσο αγάπη.