Αγ. Ξάνθης: Οι σημερινές εκλογές για την ηγεσία του δήμου Ρόδου μαζί μ’ ένα στοχασμό (Δύο διαφορετικοί άνδρες για μια σπουδαία θέση)

Rodiaki NewsRoom

Γράφει o
Αγαπητός Ξάνθης
Αρχιτέκτονα

Σήμερα διεξάγεται ο δεύτερος κύκλος των δημοτικών εκλογών μεταξύ των δύο πρώτων ως συνέχεια της πρώτης Κυριακής. Οι τοπικές εκλογές έχουν χρώμα περισσότερο ανθρώπινο, συσχετικό όπου τα κριτήρια εκλογής εξάγονται από τα βιώματα, από συγγενικές θέσεις, από τις προσωπικότητες και τα άμεσα δρώμενα του τόπου.

Πολύ λίγο μπαίνουν τα κομματικά, τα παραταξιακά, τα κυβερνητικά παρότι αυτά δεν αποφεύγονται. Οι δημότες κρατούν το κομματικό μαζί με το συναισθηματικό για να βγει ένα μείγμα επιλογής και καθορισμού της ψήφου.

Η Ρόδος, το νησί του πολιτισμού και της τουριστικής δύναμης έχει να επιλέξει μεταξύ των προσωπικοτήτων. Ο ένας, ο εν ενεργεία δήμαρχος και ο άλλος ο διεκδικητής με το σύνθημα της αλλαγής σ΄ ένα σχηματισμό ενωμένων ενεργειών.

Το δίλημμα ζεστό και επίκαιρο.

Ο πρώτος καταθέτει ένα πλούσιο παλμαρέ έργων και δράσεων που θέλουν να καλύψουν την τετραετία που διήνυσε.

Κρατώ την υπόσχεση του νυν δημάρχου: «Στην πορεία αυτή ασφαλώς υπήρξαν λάθη και θα τα διορθώσουμε. Γι’ αυτό ζητάμε ξανά την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας, για να συνεχίσουμε μπροστά και καλύτερα».

Ο έτερος, άτομο που επιθυμεί να γίνει ο νέος δήμαρχος με την ομάδα του, εκπέμπει μια ανατρεπτικότητα, μία διάθεση εξοβελισμού του χθες για να φέρει καινούργια διοίκηση στο δημοτικό μέγαρο.

Είναι μία διαδικασία με πολλά θετικά αλλά και αρνητικά που πηγάζουν από τη ροή των γεγονότων.

Η Ρόδος των 130 χιλ. κατοίκων μπορεί και πρέπει να επιλέξει τον κατάλληλο. Αυτή την καταλληλότητα ο καθένας/μια μπορεί να τη ζυγίσει με τα δικά του μετρά, τα δικά του σταθμά, τις δικές προτάξεις στο πλαίσιο όμως του κοινού καλού.

Οφείλει να γνωρίζει ο ψηφοφόρος ότι η κάθε επιλογή βαραίνει όλο το «δικαίωμα της πόλης», του χωριού, της γειτονίας. Η ψήφος είναι ιερή, δεν είναι εκδικητική. Η ψήφος είναι καθοριστική, δεν είναι ρεβανσιστική, είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα.

Από την ψήφο μας κτίζεται η εικόνα της όλης πόλης, η παρουσία της καθολικής πόλης. Έλεγε ο Αθηναίος ρήτορας Ισοκράτης «Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν».

Ο νυν δήμαρχος δέχεται την περισσότερη κριτική εκ των πραγμάτων, όπως εάν έχει εκτελέσει ή δεν έχει εφαρμόσει πολιτικές που θα μπορούσαν να του έχουν δώσουν τον αέρα νίκης από την πρώτη Κυριακή.

Όμως η αναγνώριση λαθών του από τη δική του μεριά καταθέτουν ένα αληθές «γνώθι σ’ αυτόν» που μπορεί και πρέπει να επανασχεδιάσει τα πράγματα μ’ ένα άλλο τρόπο στη δεύτερη δική του θητεία.

Γίνεται γι’ αυτόν η δεύτερη θητεία, ευκαιρία επανόρθωσης και επαναχάραξης των λαθών της πρώτης σε μία καινούργια αισθητική πορεία. Και το οφείλει, γιατί μπορεί.

«Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού», έλεγε Μένανδρος-αρχαίος Έλληνας ποιητής.

Τα θέματα λειτουργίας και γενικής διαχείρισης των παραλιών έχουν αφήσει μία πικρή γεύση αντιμετώπισης ενός ζητήματος που ταλανίζει την τοπική κοινωνία από τις αρχές του καλοκαιριού.

Επίσης η συνολική αισθητική της πόλης μπορεί να αποτελέσει μια πράξη βελτίωσης που μαζί με τη συμμετοχή των δημοτών μπορούν να καταστίσουν τη Ρόδο το πρώτο βαγόνι της βιώσιμης πορείας, στην πράξη βέβαια.

Μπορεί να παρατεθούν και άλλα ζήτημα, μιας και η πόλη είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Οι φωτιές του καλοκαιριού έδειξαν πόσο οι Ροδίτες έχουν ψυχή, αίσθημα της φιλοξενίας αλλά και τη δυνατότητα αξιολόγησης των διοικούντων.

Η Ρόδος δεν είναι μια κοιμώμενη πριγκίπισσα αλλά είναι το διαμάντι της Ανατολικής Μεσόγειου.

Αυτό θα πρέπει να είναι «μότο», θα πρέπει να είναι το σύνθημα.

Ακόμη και η επικοινωνία και οι θέσεις διοίκησης στην επόμενη θητεία στον δήμο πρέπει να έχουν ένα άρωμα ανανέωσης, φρέσκου, τολμηρού, καινοτόμου για την επόμενη περίοδο.

Η εποχή του «χθες» μπορεί να παράγει υπόβαθρο, βάσεις, δεν παράγει όμως αποκλίνουσες σκέψεις που χρειάζονται στη σημερινή εποχή των προκλήσεων, του ανταγωνισμού και της ψηφιακής επανάστασης.

Ο έτερος νεώτερος υποψήφιος του νυν δήμαρχου, προβάλει το θάρρος του για την ανατροπή πάνω σε απτά διλήμματα ανάμεσα της αλήθειας και του ψέματος, του φωτός και του σκοταδιού!

Επιμένει δε ότι εκπροσωπεί το «Φως» στα τεκταινόμενα για τον δήμο.

Πατάει εύστοχα στις όποιες παραλείψεις-αστοχίες του νυν αναδεικνύοντας τα ως βάση διάλογου αναδιάταξης και μετασχηματισμού της εικόνας του δήμου Ρόδου σε συνδυασμό μ’ ένα διαφορετικό πολιτικό στίγμα.

Ίδωμεν.

Το σταθερό, το αναγνωρισμένο απέναντι στο αφικνούμενο. Ωραία μάχη!

Έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο, την ημέρα όπου ο καθένας/μια επιλέγει τον άρχοντα της πόλης.

Μπορεί να φαίνεται μία στιγμή, αλλά είναι μία σοβαρή δημοκρατική πράξη που θα χαράξει τα βήματα της πόλης για τα επόμενα πέντε γεμάτα χρόνια και όχι μόνο.

Το μέλλον στα χέρια μας, στη σώφρονα επιλογή μας!