Γιάννης Παρασκευάς: Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε

Γιάννης Παρασκευάς: Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε

Γιάννης Παρασκευάς: Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 491 ΦΟΡΕΣ

Γράφει o
Γιάννης Παρασκευάς

Είναι το βάρος της Ιστορίας, είναι το κοινό των αξιών που αποτέλεσε την αιτία της δημιουργίας του ΠΑΣΟΚ, είναι το γεγονός ότι αυτή η παράταξη ήταν η ΜΗΤΡΑ που έφερε στο προσκήνιο την ΠΟΛΙΤΙΚΗ και κατέστησε τον ΥΠΗΚΟΟ ΠΟΛΙΤΗ και του έδωσε το δικαίωμα της ενεργού συμμετοχής στα ΚΟΙΝΑ, είναι το γεγονός ότι αυτή η παράταξη εχει βαθιά συναίσθηση του ΕΘΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, είναι όλα αυτά που σε κάθε αρνητική εκλογική αναμέτρηση, οδηγουν σε μια ΠΕΡΙΔΙΝΗΣΗ αναζητήσεων για το ΔΕΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ;

Είναι προσπάθεια γιατρειάς αυτών που λογίζονται ως «κακώς κείμενα», είναι η αγωνία απώλειας των στόχων και της αποστολής του φορέα, είναι η διάγνωση μετάλλαξής του και αλλαγής των χαρακτηριστικών του, είναι η γνώση αποσύνδεσής του και απώλειας της όποιας Κοινωνικής του αντιστοίχισης, είναι η απουσία σαφούς και ξεκάθαρης πολιτικής πρότασης, είναι η υποταγή στη λογική της διαχείρισης και της σύμπλευσης με ό,τι ΣΥΣΤΗΜΙΚΟ και ΑΔΙΑΦΑΝΕΣ έχει επιβληθεί από τους ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ;


Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας η μεγάλη Δημοκρατική παράταξη, από την εποχή που οι προστάτες μας, επέβαλαν την κυβέρνηση ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ, από τότε, επώνυμοι και ανώνυμοι, έπαιζε ο καθένας το δικό του παιχνίδι, αλλαγές ονόματος της παράταξης, αλλαγές σημάτων και πολλαπλές αλλαγές ΑΡΧΗΓΩΝ.
Ποιο το όφελος, η μια εκλογική κατρακύλα, συνόδευε την επόμενη και πιάσαμε πάτο, με τον μεγάλο και αγαπημένο της ΔΕΞΙΑΣ τον κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟ.


Μετρήθηκε ποτέ σοβαρά το κόστος ηθικό και πολιτικό από τη σύμπραξήμας με τη ΔΕΞΙΑ του κ. ΣΑΜΑΡΑ, μετρήθηκε η επιμονή μας στη στήριξη αυτής της επιλογής και στη επιμονή μας, ότι με αυτές μας τις ενέργειες ΣΩΣΑΜΕ τη ΧΩΡΑ, από τη στιγμή που οι πολίτες πίστευαν και πιστεύουν, ότι ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ακριβά τις ΤΡΑΠΕΖΕΣ.


Μετρήθηκε το κόστος του γεγονότος ότι δώσαμε ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ στη Δεξιά, στην παράταξη που ήταν απόλυτα υπεύθυνη για τη χρεωκοπία της χώρας, αν πράγματι υπήρξε και δεν ηταν παιχνίδι των καλών μας ΦΙΛΩΝ.
Μετρήθηκε η ΗΘΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ της παράταξης και μετρήθηκαν όλοι αυτοί που επιμελώς «ποιούσαν την νήσσαν» και στην πορεία βρέθηκαν σύμμαχοι και υποστηρικτές του κ.ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ;


Κανένας από όλους, τους διαδοχικούς Αρχηγούς δεν είχε τις στιβαρές πλάτες να σηκώσει το βάρος και την ιστορία της παράταξης, μέτριοι και άβουλοι και μαζί με αυτούς, όλοι εμείς που ως ΗΛΙΘΙΟΙ χειροκροτητές τους ακολουθούσαμε. (Το ηλίθιος με την αρχαιοελληνική του έννοια, ο απολίτικος, ο μη συμμετέχων στα κοινά, συμμετοχή δεν σημαίνει μόνο ψηφίζω, αλλά ψηφίζω με γνώση και συναίσθηση της ευθύνης).


Η κοινωνία και οι κοινωνικές διεργασίες προκαθορίζουν και προδιαγράφουν τις αποκαλούμενες πολιτικές εξελίξεις, καμία πολιτική παράταξη, κανένα Κυβερνητικό σχήμα δεν είναι προϊόν του ΚΕΝΟΥ.
Αποτελεί Αξίωμα, δεν έχει λόγο ύπαρξης κανένας πολιτικός σχηματισμός, αν δεν εχει σαφή κοινωνική αντιστοίχιση, πόσο μάλλον ένα Κυβερνητικό σχήμα.


Εδώ και αρκετά χρόνια και ειδικά μετά την κατάρρευση της ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ και την καθυπόταξη της πολιτικής από την οικονομία, η ανάδειξη Κυβερνητικών σχημάτων, έφυγε από τα χέρια των πολιτών και τη διαχειρίζονται κατά το ΔΟΚΟΥΝ, τα μεγάλα συμφέροντα.


Οι πολίτες έπαψαν να είναι πολίτες και έγιναν υπήκοοι της ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ναι, και καλούνται να ψηφίσουν, ασκούν το δικαίωμα, υποχρέωση, χωρίς γνώση και με καταπίεση.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων, δεν επιλέγουν το καλό, αλλά καταψηφίζουν, χωρίς δυνατότητες επιλογής αυτού που θα μπορούσε να εκφράσει το δικό τους ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ. Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών δείχνουν με τον καλύτερο τροπο την αλήθεια αυτών των συλλογισμών.


Κανένας νικητής κανένας ηττημένος, όλοι νικητές, όλοι ηττημένοι και πάνω από όλα μεγάλος ηττημένος, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, κανένας δεν πέτυχε τους στόχους που έβαλε, κανένα όμως αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι, αιτία και αφορμή πολιτικής εξαΰλωσης κανενός επικεφαλής, καμίας παράταξης, χωρίς διερεύνηση των γενεσιουργών αιτίων.


Πολύς θόρυβος γίνεται στο ΠΑΣΟΚ, από την παραμονή των εκλογών ξεκίνησαν οι φωνές, για την ακαταλληλότητα του κ. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ, σε καμιά περίπτωση δεν θα ισχυριστώ ότι είναι το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Του έχω ασκήσει κριτική τις εποχές, που όλοι αυτοί, που τώρα τον θεωρούν ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟ ΤΡΑΓΟ, τότε τον προσκυνούσαν και ζητούσαν τη συμπάθεια και στήριξή του.


ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟ ΧΡΕΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΟΛΟΝ ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο ο Πρόεδρος, αυτός χρεώνεται, στο ότι προσπάθησε να συγκροτήσει ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΜΑΔΑ στο ΠΑΣΟΚ, διέλυσε την όποια οργανωτική του ΔΟΜΗ, μάζεψε δίπλα ανθρώπους, μικρούς, λίγους και άβουλους, θεωρώντας τους ως ΗΡΑΚΛΕΙΔΕΙΣ του ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ.


Δεν θέλησε, δεν μπόρεσε, υπήρχαν βαρίδια, υπήρχαν δεσμεύσεις, ό,τι και αν συνέβαινε, το αποτέλεσμα είναι αυτό που ζούμε σήμερα, ένας Πρόεδρος και μια παράταξη, απούσα από το καθημερινό στρεβλό ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ.
Ποιος πιστεύει ότι υπεύθυνος είναι μόνο ο Πρόεδρος, για όλα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν επί ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, που ήσαν και που είναι ακόμα και τώρα.


Καμία φωνή διαμαρτυρίας για την ανυπαρξία συνολικής πολιτικής πρότασης, πολιτική πρόταση δεν είναι τα ΑΝΑΜΑΣΗΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ, καμιά πρόταση διεξόδου από τα αδιέξοδα που ζούμε.
Η όλη πορεία τής άλλοτε κραταιάς παράταξης και οι αναμασημένες δήθεν πολιτικές προτάσεις δείχνουν, πλήρη άγνοια της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας.


Πριν ανοίξουν οι οποιεσδήποτε διαδικασίες οι ΦΕΡΕΛΠΕΙΣ ΑΡΧΗΓΟΙ οφείλουν να καταθέσουν δημόσια τις προτάσεις τους:
- Τι δομή κόμματος προτείνουν
- Ποιες είναι οι πολιτικές τους προτάσεις σε όλα τα επίπεδα
- Ποιες είναι οι θέσεις τους για τις Γεωπολιτικές εξελίξεις
- Ποιος είναι ο ρόλος και η θεςη της χώρας


- Ποιες οι θέσεις τους για την διάλυση της Κοινωνικής συνοχής
- Ποιες οι θέσεις τους για το ΛΗΣΤΡΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
- Δεν αποτελούν πρόταση οι ποσοτικές διαφοροποιήσεις στις προτάσεις Μητσοτάκη.
Κάνουν λάθος οι φιλόδοξοι μελλοντικοί ηγέτες να ΜΕΤΡΟΥΝ ΤΟ ΜΠΟΪΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥΣ.

Διαβάστε ακόμη

Αγαπητός Ξάνθης: Ένα βιβλίο σταθμός, για την επικινδυνότητα της συνδετικότητας σε μια ανειρήνευτη σημερινή εποχή

Θάνος Ζέλκας: Ο δρόμος είχε τη δική του αμαρτία

Θανάσης Καραναστάσης: Όπου λαλούν πολλοί... μνηστήρες

Μανώλης Κασσώτης: Στην Κάσο το Συμπόσιο Στέγης Γραμμάτων-Τεχνών

Μάξιμος Χαρακόπουλος: «Δεν είμαστε δεδομένοι»

Μανώλης Χατζηάμαλλος: Υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας!

Φίλιππος Ζάχαρης: Επανάληψη της ιστορίας και ήττα της σκέψης

Αργύρης Αργυριάδης: Ποιος νομοθετεί σ’ αυτόν τον τόπο;