Μαρία Καρίκη: Απολογισμός του έτους: Πόσο καλύτερος έγινες από πέρυσι;

Μαρία Καρίκη: Απολογισμός του έτους: Πόσο καλύτερος έγινες από πέρυσι;

Μαρία Καρίκη: Απολογισμός του έτους: Πόσο καλύτερος έγινες από πέρυσι;

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 708 ΦΟΡΕΣ

Γράφει η Μαρία Καρίκη
Ψυχολόγος, Msc

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έρχεται η ώρα να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας και να αναστοχαστούμε. Τι ακριβώς έγινε το έτος που πέρασε; Τι συνέβη στη ζωή μας; Πόσο μας επηρέασε; “Δουλέψαμε” με τον εαυτό μας καθόλου; Εξελιχθήκαμε; Διευρυνθήκαμε; Ή μήπως μείναμε στο ίδιο ακριβώς σημείο; Ή κάναμε και βήματα προς τα πίσω;

Ο απολογισμός δεν γίνεται για να στεναχωρεθούμε ή να θυμώσουμε. Γίνεται για να προβληματιστούμε εποικοδομητικά για τη ζωή μας. Είναι σημαντικό να έχουμε επίγνωση του εαυτού μας και να μην εθελοτυφλούμε ή δικαιολογούμε καταστάσεις και εκβάσεις. Πόσο κοντά φτάσαμε φέτος στα όνειρά μας, στους στόχους μας, στα “θέλω” και στις επιθυμίες μας; Πόσο χώρο και χρόνο αφιερώσαμε σε αυτά όλα; Πόσο αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε φέτος; Πόσο δοτικοί και γενναιόδωροι ήμασταν; Πόσο συμπονετικοί και αλληλέγγυοι;

Ο κάθε χρόνος είναι απλά ένας αριθμός, μια μονάδα μέτρησης. Είναι μια ευκαιρία, ωστόσο, που μας δίνεται να δούμε τι άλλο μπορούμε να πράξουμε, αλλά και να ανακαλύψουμε για τον εαυτό μας. Τι κάναμε σωστά, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα... Ποια λάθη κάναμε, τι μάθαμε από αυτά, τι αφήσαμε να φύγει από τη ζωή μας για το οποίο μετανιώσαμε τελικά...Τι θέλαμε πολύ να κάνουμε, αλλά δεν τολμήσαμε ποτέ...Με τι συμβιβαστήκαμε, τι μας “έπνιξε”, σε τι καταπιεστήκαμε...

Σε όλο αυτό το χρόνο που πέρασε νιώθεις να έγινες καλύτερος άνθρωπος; Μέσα από τη χαρά ή τον πόνο ή τις περιπέτειες ή τα απρόοπτα που σου έτυχαν; Κατάφερες να σκεφτείς λίγο πιο βαθιά; Μπήκες στον κόπο να αναρωτηθείς, να αμφισβητήσεις, να αντιδράσεις, να επαναστατήσεις, να αναθεωρήσεις, να αλλάξεις; Ασχολήθηκες με τον εαυτό σου όσο έπρεπε ή είχαν πάντα άλλα προτεραιότητα;

Δεν είναι εύκολο να παραδεχτούμε πράγματα που δεν μας αρέσουν. Αποφεύγουμε να εστιάσουμε σε ό,τι ίσως μας πονάει ή μας στεναχωρεί. Συχνά κάνουμε σαν να μην υπάρχουν. Λες και έτσι θα “εξαφανιστούν”. Η αναμέτρηση με τον εαυτό μας, όσο κι αν το καθυστερούμε, είναι αναπόφευκτη. Αργά ή γρήγορα θα μας μιλήσει. Θα μας πει τα παράπονά του, θα μας εκφράσει το θυμό και τη δυσανασχέτησή του! Είτε μέσα από σκέψεις, είτε μέσα από συναισθήματα, είτε μέσα από τις αντιδράσεις μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τον εαυτό μας να μας δείξει την ικανοποίηση ή τη δυσφορία του για όλα όσα κάνουμε, για όλα όσα ζούμε.

Για κάποιους ανθρώπους ο απολογισμός μοιάζει τρομακτικός. Νιώθουν ότι δεν θέλουν να κοιτάξουν προς τα πίσω, γιατί φοβούνται να συνειδητοποιήσουν τις αστοχίες ή τα λάθη τους. Προτιμούν να κοιτούν μόνο παρακάτω. Πονάει λιγότερο, έτσι. Ο εαυτός μας, όμως, δεν είναι μόνο το παρακάτω. Είναι μια ολόκληρη διαδρομή, είναι μια ολόκληρη ιστορία! Πώς γίνεται να την προσπερνάς; Είναι η ταυτότητά σου, αυτό που είσαι! Πώς γίνεται να θες να γίνεις κάτι καλύτερο, χωρίς να διατηρήσεις και να μάθεις από την ιστορία σου; Η αποφυγή ή η λήθη δεν είναι οι βάσεις για έναν καλύτερο εαυτό ή ένα καλύτερο μέλλον.

Η ανάλυση και η εμβάθυνση στον χρόνο που πέρασε δεν έχει σκοπό να τρομάξει. Είναι απαραίτητο να μπορούμε να κοιτάμε κατάματα τον εαυτό μας για να κρατήσουμε επαφή με το μέσα μας. Για να μην αλλοτριωθούμε, να μη χαθούμε ανάμεσα σε ρόλους, υποχρεώσεις και καθήκοντα. Οι συζητήσεις με τον εαυτό μας συντηρούν τη “φλόγα” μέσα μας και μας βοηθούν να νιώθουμε συνδεδεμένοι με το “κέντρο” μας. Το “κέντρο” μας είναι η αυθεντική μας εκδοχή. Όλα αυτά που κουβαλάμε από παιδιά και δεν έχει καταφέρει να διαβρώσει η ενηλικίωση. Είναι η “αλήθειά” μας χωρίς φίλτρα.

Ας κάνουμε και φέτος, λοιπόν, έναν απολογισμό. Όχι για να μαλώσουμε τον εαυτό μας για το τι δεν κατάφερε να κάνει, αλλά για να του θυμίσουμε και πάλι ποια είναι τα σημαντικά, ποια είναι τα ουσιαστικά. Να σκεφτούμε αν τα λάβαμε υπόψη μας φέτος ή ίσως τα προσπεράσαμε και πάλι. Να σκεφτούμε αν δώσαμε χρόνο στον εαυτό μας και σε αυτούς που αγαπάμε. Να αναρωτηθούμε αν τολμήσαμε να ζήσουμε τη ζωή που τόσο πολύ ονειρευόμαστε, αν αρπάξαμε τις ευκαιρίες που μας ήρθαν, αν αφήσαμε τον εαυτό μας να νιώσει ό,τι θέλει ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς και πρέπει. Ο απολογισμός της φετινής χρονιάς θα αποτελέσει το υλικό πάνω στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε κάτι καλύτερο, κάτι πιο βαθύ και πιο ουσιαστικό την επόμενη χρονιά... Αρκεί να το θέλουμε... Αρκεί να μην ξεχαστούμε και πάλι...

Διαβάστε ακόμη

Ιάκωβος Τσ. Κολαϊνής: Στη Μνήμη του Ιωάννη Ζίγδη - Παράδειγμα πολιτικού ανδρός προς μίμηση

Θάνος Ζέλκας: Η εποχή της κραυγής

Αγαπητός Ξάνθης: Λίγα λόγια για την επίτευξης ανακωχής (;) στη Λωρίδα της Γάζας. (Ο ρόλος της Ελλάδας)

Γιάννης Παρασκευάς: Τιβέριος Γράκχος: προς γνώση και συμμόρφωση ημών και αλλήλων

Νίκος Καρδούλας: Πρόοδος των δεικτών της ελληνικής οικονομίας την 6ετία 2019-2025 και πρόβλεψη για την 7ετία 2019-2026

Δρ. Κωνσταντίνος Π. Μπαλωμένος: «Η Γεωπολιτική της Ρωσικής Επιρροής και η στοχοποίηση της Ελλάδας»

Δημήτρης Γαλαντής: Ευρώπη στη Θάλασσα | Η Ανατολική Μεσόγειος, o εμπορικός πόλεμος και μια ένωση εκτός τόπου και χρόνου

Παναγιώτης Π. Κουνάκης: «Πώς πεθαίνουν οι Δημοκρατίες... σιωπηλά»