Αυτοί που φεύγουν: Αφιέρωμα τιμής στη μνήμη της δασκάλας μου Θάλειας Βογιατζή-Μπογιατζή-Δεληγιάννη

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας
Κληρικός-εκπαιδευτικός, εφημέριος Ιερού Ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης-Τριών Ιεραρχών Παν/μίου Αιγαίου Ρόδου

Έφυγε ήσυχα, απλά, αθόρυβα όπως υπήρξε και όλη η επίγεια πορεία της ζωής της από το μάταιο τούτο κόσμο.

Πρόκειται για τη δασκάλα μας που μας δίδαξε στην πρώτη τάξη του Δημοτικού την Άλφα-βήτα, η γλυκύτατη Θάλεια Βογιατζή-Μπογιατζή-Δεληγιάννη σε ηλικία 89 ετών, τη Δευτέρα (15 Φεβρουαρίου 2021) από ανακοπή καρδιάς.
Αναχώρησε στην αιωνιότητα μια Ροδίτισσα, η κυρα- Θάλεια και κηδεύτηκε την Τετάρτη (στις 17 Φεβρουαρίου) στο κοιμητήριο των Ταξιαρχών όπου και τάφηκε με τον μακαριστό σύζυγό της Γιάννη Βογιατζή–Μπογιατζή. Με ελάχιστα άτομα κηδεύτηκε η αγαπημένη μας δασκάλα, χωρίς την παρουσία ούτε ενός από τους μαθητές της. Εκείνη που λάτρεψε τα παιδιά, εκείνη που μοίρασε ζεστασιά και αγάπη, η κυρά Θάλεια μας, μας αποχαιρέτησε για το αιώνιο ταξίδι της.

Ελάχιστο δείγμα αγάπης είναι αυτές οι γραμμές ενός μαθητή της που διατήρησε σχέσεις φιλίας και αγάπης ειλικρινούς. Χάρηκα που την επισκέφθηκα τις τελευταίες στιγμές της ζωής της στο σπίτι της.

Η μακαριστή Θάλεια Δεληγιάννη από τη συνοικία των Αγίων Αναργύρων Ρόδου γεννήθηκε το 1932. Γονείς της ήταν ο Μιχάλης και η Μαριέττα Δεληγιάννη και ήταν η πέμπτη από τις έξι αδελφές της. Κατόρθωσε να σπουδάσει στα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης της Δωδεκανήσου από τους Ιταλούς, στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου από όπου αποφοίτησε δασκάλα το 1956. Παντρεύτηκε σε λίγα χρόνια τον Γιάννη Μπογιατζή, εργοδηγό με τον οποίο απέκτησε τη μονάκριβη κόρη τους τη Μαριέττα, δασκάλα και οικονομολόγο.

Η Μαριέττα υπηρέτησε ως Λυκειάρχης στο 2ο Λύκειο Ρόδου και τώρα Γυμνασιάρχης στο 3ο Γυμνάσιο Ρόδου (Καπνοβιομηχανία). Έχει παντρευτεί τον Κυριάκο Κατσιδώνη, Λογιστή στο επάγγελμα από τα Πλατάνια Ρόδου και έχουν αποκτήσει τρία χαριτωμένα παιδιά, τη Θάλεια Κατσιδώνη, απόφοιτη Παιδαγωγικού τμήματος Παν/μίου Αιγαίου, το Γεώργιο Κατσιδώνη, φοιτητή στην ΑΣΟΕΕ και τη Μαριάννα Κατσιδώνη, που είναι τώρα μαθήτρια τρίτης Λυκείου.

Η μακαριστή Δασκάλα μας Θάλεια υπηρέτησε στα χωριά Λάερμα, 10 χρόνια στο Κοσκινού και πάνω από είκοσι στο πρώτο Δημοτικό σχολείο, την ιστορική τότε «Αστική». Μαθαίναμε τα πρώτα γράμματα της αλφα –βήτα με εκείνα τα υπέροχα βιβλία με πολυτονικό, που μας έδιναν έμπνευση, σεβασμό για την οικογένεια, για το σχολείο, για την Εκκλησία, για τη ζωή. Ένας όμορφος κόσμος στον οποίο ξεχώριζε η μικρή της φιγούρα μέσα από την αγάπη της για όλα τα παιδιά.

Αν ζήλεψα να γίνω εκπαιδευτικός, ένα από τα πρότυπά μου ήταν η Θάλεια Βογιατζή και ο Δάσκαλός μου και Διευθυντής Παντελής Μαγκάκης από την Απολακκιά μαζί με την ευγενή και στοργική σύζυγό του την Ασπασία Μαγκάκη. Πρότυπα ήθους και καλοσύνης. Μιας εποχής που δυστυχώς για τις νεότερες γενιές των παιδιών και των εγγονιών μας έφυγε. Έγινε παρελθόν. Όμως ένδοξο παρελθόν.

Θυμάμαι όταν στη δεκαετία του 1980 η Δασκάλα μου η κυρα-Θάλεια αρρώστησε με όγκο, τη συνάντησα λυπημένη στο δρόμο.Τι έχεις, αγαπημένη μου κυρα-Θάλεια; Και μου εμπιστεύθηκε την ασθένειά της και ότι η σειρά της για εγχείρηση θα αργούσε στο Νοσοκομείο «ΜΕΤΑΞΑΣ» όπου υπηρετούσε ένας διαπρεπής καθηγητής, με κίνδυνο μετάστασης του όγκου. Πήγα άμεσα τότε μόνος μου στο γραφείο του μακαριστού Μητροπολίτη Ρόδου Σπυρίδωνα Συνοδινού, του ευεργέτη μου και του εξήγησα το γεγονός.

«Μπράβο σου, γιε μου» μου είπε «αφού αγαπάς και σέβεσαι τη δασκάλα σου θα προκόψεις. Έτσι κι εγώ έκανα στους δασκάλους μου». Άμεσα κινητοποιήθηκε ο μακαριστός Μητροπολίτης Σπυρίδων και χειρουργήθηκε η Δασκάλα μου με άριστη περιποίηση από τον γιατρό – φίλο του. Η πρώτη ανθοδέσμη, τα πρώτα γλυκά, η πρώτη επίσκεψη στην εγχειρισμένη δασκάλα έγινε από τον Μητροπολίτη Σπυρίδωνα και μένα προσωπικά.

Έζησε από τότε άλλα 40 ολόκληρα χρόνια. Ποτέ δεν το ξεχνούσε αυτό και έλεγε με υπερηφάνεια στον Μητροπολίτη Σπυρίδωνα: «Σεβασμιώτατε, το πιο μεγάλο έργο είναι που έχεις σαν παιδί σου τον αγαπημένο μου μαθητή Κυριάκο Μανέττα. Την ευγλωττία του την πήρε από σένα και χαίρομαι που προοδεύει οικογενειακά, εκπαιδευτικά και εκκλησιαστικά, τον καμαρώνω». Μάλιστα, μαζί με την κόρη της Μαριέττα το επαναλάμβανε κάθε φορά που ερχόταν στο ναΰδριο του παν/μίου Αιγαίου και όποτε συναντιόμασταν.
Θεωρώ υποχρέωσή μου να συγχαρώ την κόρη της Μαριέττα, το γαμπρό της Κυριάκο και τα 3 εγγόνια της για τις χαρές και τις ωραίες οικογενειακές στιγμές που της χάρισαν.
Για την άψογη περιποίηση, την καθαριότητα και τη νυχθημερόν επίβλεψη στις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής της.

Αρχόντισσα υπήρξε και αρχόντισσα κοιμήθηκε η Θάλεια Δεληγιάννη – Βογιατζή
Καλή σου ανάπαυση, Χαριτωμένη και αγαπητή Δασκάλα μας. Αιωνία Σου η μνήμη και σε ευχαριστούμε για ό,τι μας πρόσφερες με αγάπη και αφοσίωση. Αμήν.