Ο ΙΟΣ και ο ΥΙΟΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 581 ΦΟΡΕΣ
Γράφει ο
Γιάννης Παρασκευάς
Ο ΙΟΣ του κορωνοϊού και ο ΥΙΟΣ του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
Βίοι παράλληλοι, ανέτειλαν στο κοινωνικό και πολιτικό προσκήνιο ταυτόχρονα.
Δρώντες ταυτόχρονα μετάλλαξαν δομές, συνήθειες, κοινωνικές πρακτικές και σχέσεις, εργασιακά δικαιώματα και αμοιβές, αποδιάρθρωσαν τον κοινωνικό ιστό και έδωσαν στους πολίτες βορά της ανασφάλειας και της οικονομικής ανέχειας.
Ο ΙΟΣ του κορωνοϊού, στην πρώτη φάση της πανδημίας, υπήρξε ο πλέον ισχυρός σύμμαχος και προστάτης του άλλου ΥΙΟΥ, του κ. Πρωθυπουργού.
Το άγνωστο των εξελίξεων και ο φόβος του θανάτου, μετάλλαξαν κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες, χάθηκε η κοινωνικότητα και κυριάρχησε ο ατομικισμός.
Διαλύθηκε και απαξιώθηκε κάθε μορφή συλλογικότητας.
Η επιβίωση και η προστασία της ζωής έγινε το κύριο μέλημα των πολιτών.
Αφέθηκε ο πολίτης στην «προστασία του Κράτους», υπάκουσε με θρησκευτική ευλάβεια στις εντολές και τα μέτρα της πολιτείας.
Υπερεθνικοί Οργανισμοί και θεοποιημένες αγορές ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν και μετέφεραν την ευθύνη προστασίας των πολιτών, στις δομές των απαξιωμένων ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ.
Την αρχική θετική έκβαση των μέτρων, ανευλαβώς και με περισσή αμετροέπεια, την οικειοποιήθηκε ο άλλος ΥΙΟΣ, ο κ. Πρωθυπουργός.
Οι εντεταλμένοι αγιογράφοι, φιλοτέχνησαν τεχνηέντως την εικόνα του «μεγάλου ηγέτη» (θα τρίζουν τα κόκκαλα του ΜΑΟ), και του έδωσαν την δυνατότητα εφαρμογής των πολιτικών του ιδεοληψιών, (εκφραστής του πιο σκληρού μονεταρισμού), εις βάρος μιας κοινωνίας σε ύπνωση και σε αδυναμία της όποιας αντίδρασης.
Το «ελικόπτερο» πέταξε και μοίρασε ΕΥΡΩ, για τη δημιουργία κάποιου τείχους ανάσχεσης, των ίσως πιθανών αντιδράσεων.
Βιάστηκε να καρπωθεί τα οφέλη της πρώτης, σχετικά επιτυχούς, αντιμετώπισης της πανδημίας και άρχισε να ξεδιπλώνει το δικό του αφήγημα.
Το αφήγημα της εύκολης και γρήγορης οικονομικής ανάκαμψης, στηρίζοντας το αφήγημα του στην αλχημεία των οικονομικών δεικτών, θεωρώντας πως η βλακεία που ενέσκυψε μαζί με την πανδημία, του δημιουργούσε ευνοϊκό περιβάλλον ποδηγέτησης της Κοινωνίας.
Ο χρόνος είναι ανελέητος και εκδικητικός κριτής, το σήμερα εκδικείται το χθές και πολύ περισσότερο εκδικείται την αμετροέπεια του κ. Πρωθυπουργού.
Είμαστε σε Παγκόσμιο επίπεδο η δεύτερη χώρα σε θανάτους, ανα εκατό χιλιάδες κατοίκους, μετα την Βενεζουέλα.
Τα μέτρα που είχαν ληφθεί και αυτά που θα ληφθούν είχαν και έχουν, ως κύρια παράμετρο της αναγκαιότητάς τους, την αντοχή του ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, θα πρέπει να νοιώθει ευγνώμον στην πανδημία, γιατί χωρίς την εμφάνιση της, σήμερα δεν θα υπήρχε και από τις πρώτες αποφάσεις του κ. Μητσοτάκη, θα ήταν η ιδιωτικοποίηση του και η κατάργηση κάθε μορφής κοινωνικής πρόνοιας.
Ο ΙΟΣ ήλθε και θα παραμείνει, τα εμβόλια είναι μορφή προστασίας, οι δήθεν αντιεμβολιαστές δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους, ούτε τους συνανθρώπους τους και αυτό το δικαίωμα, τους το εκχώρησε, λόγω εκλογικών σκοπιμοτήτων, ο κ. Πρωθυπουργός, με τα αλλοπρόσαλλα μέτρα που κατά καιρούς προτείνει.
Ο εμβολιασμός πρέπει να γίνει υποχρεωτικός για όλους, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επιβουλεύεται, έστω και άθελα του την ζωή του διπλανού του.
Η προστασία της ΥΓΕΙΑΣ είναι Δημόσιο αγαθό και ευθύνη της πολιτείας, εκτός και αν ο κ. Πρωθυπουργός, έχει και για την Υγεία την ίδια άποψη που έχει και για τα άλλα ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ, τα οποία τα έχει βάλει σε πρόγραμμα εκποίησης.
Κανείς συνετός πολίτης δεν χαίρεται με αυτά που συμβαίνουν, όλοι οι πολίτες θα ήθελαν αυτή η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και αυτός ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ να είχαν αντιμετωπίσει τα προβλήματα που εμφανίστηκαν με επιτυχία.
Τα «πάντα όμως προσμετρώνται» εκ του αποτελέσματος και αυτό που αντιμετωπίζουμε και βιώνουμε καθημερινά, είναι η ανικανότητα, η αμετροέπειά και η ιδεοληψία του κ. Πρωθυπουργού.
Τα αποτελέσματα της Κυβερνητικής πολιτικής είναι εμφανή, τα μέτρα για την πανδημία διαφοροποιούνται μέρα με την ημέρα, χαοτική η κατάσταση, η ακρίβεια έχει πάρει την ανηφόρα, η φτωχοποίηση μεγαλώνει, η ανισοκατανομή του πλούτου παγιώνεται, η εργασία αλά κάρτ γίνεται καθεστώς και τα δήθεν δισεκατομμύρια που θα βρέξει η Ε.Ε., έχουν ήδη μοιραστεί στους κατ εξοχήν διαχειριστές τους.
Δυστυχώς, έχουμε αφεθεί στο έλεος του ΧΡΙΣΤΟΥ που προ ημερών γεννήθηκε, για το τί θα φέρει το αύριο, ίσως η «ΟΜΙΚΡΟΝ» φέρει την ανοσία της αγέλης, αυτό ίσως περιμένουν οι διαχειριστές της διπλής κρίσης και πάψουμε να μετράμε τους καθημερινούς θανάτους, σαν στατιστικά δεδομένα.
Να ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ και η χρονιά που έρχεται να μας δώσει λίγη αισιοδοξία.