Ο 89χρονος Ροδίτης που έχει 6 παιδιά, 66 εγγόνια και δισέγγονα

Μιχάλης Μαστής

Ο κος Λευτέρης Κουρμαδιάς, διανύει το 89ο έτος της ηλικίας του. Έζησε στη Σουηδία για πολλά χρόνια, αλλά εδώ και πολλές δεκαετίες μένει πλέον μόνιμα στο νησί μας και αναπολεί τις παλιές καλές εποχές της Ρόδου, με φίλους και συγγενείς.

Έχει 6 παιδιά και 66 εγγόνια και δισέγγονα, ενώ όπως λέει ο ίδιος που μίλησε στη «Ροδιακή», προέρχεται από μια μεγάλη και ευλογημένη οικογένεια και ο ίδιος, η οποία αριθμούσε 19 άτομα.

Θυμάται έντονα τις δοκιμασίες της ίδιας της ζωής και κυρίως όταν, πριν από 61 χρόνια, χρειάστηκε η κόρη του, 6 ετών τότε, να κάνει μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.
Το 1963, για τα δεδομένα της χώρας μας, αλλά και για την οικονομική του κατάσταση, μια τέτοια επέμβαση ήταν αδύνατη να γίνει στην Ελλάδα.

Η μόνη σωτηρία, όπως σημειώνει ο ίδιος ήταν ένα εξειδικευμένο κέντρο στη Σουηδία, αλλά χρειάζονταν πολλά χρήματα για την εποχή, που ο ίδιος αδυνατούσε να συγκεντρώσει.

«Δεν είχα άλλη επιλογή από το να ζητήσω βοήθεια από τους Ροδίτες και τις Ροδίτισσες! Και πώς θα το έκανα αυτό; Μέσω της εφημερίδας μας, της «Ροδιακής».

Ο τότε διευθυντής της, ο αείμνηστος Γιώργος Μαρτίνης, θυμάμαι ακόμα σαν να είναι σήμερα κι ας έχουν περάσει 6 δεκαετίες, ότι με κοίταξε στα μάτια, μου έσφιξε το χέρι και μου είπε ότι θα τα καταφέρει η κόρη μου και ότι θα τα καταφέρουμε».

Καθημερινά, με άρθρα στην εφημερίδα, οι Ροδίτες και οι Ροδίτισσες έδειξαν αλληλεγγύη σε βαθμό τέτοιο που μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες συγκεντρώθηκε ένα τεράστιο για την εποχή ποσό, που έδωσε το “εισιτήριο” για να κρατηθεί στη ζωή, το μικρό εκείνο κορίτσι.

Ο αγώνας σωτηρίας της μικρής Ρηνούλας, δεν άφησε αδιάφορους και τους ίδιους τους Σουηδούς. Ήταν η πρώτη Ελληνίδα που θα έκανε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς σε εξειδικευμένο νοσοκομείο της Σουηδίας, από τους κορυφαίους μάλιστα για την εποχή και παγκόσμιας φήμης, Σουηδούς καρδιοχειρουργούς.

Η οικογένεια, αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στη Σουηδία, έτσι ώστε οι γιατροί να μπορούν να παρακολουθούν την κατάσταση της υγείας της.

Η Ρηνούλα, στη Σουηδία εκτός από τη υγεία της βρήκε αρκετά χρόνια αργότερα και τον σύζυγό της ζωής της, που δεν ήταν άλλος από τον αδελφό του γιατρού που τη χειρούργησε, με τον οποίο έκαναν μία υπέροχη οικογένεια.

Ο πατέρας της, Λευτέρης, θυμήθηκε ακόμα μια φορά τον αγώνα, τις αγωνίες, τη συμπαράσταση και βέβαια την αγάπη και την αλληλεγγύη που βίωσαν όλα αυτά τα χρόνια, ο ίδιος και την οικογένειά του και θέλησε με τον τρόπο αυτό, να εκφράσει για ακόμα μια φορά τις ευχαριστίες του σε όλους τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους, που νοιάστηκαν τόσο πολύ τότε, καταφέρνοντας έτσι να σώσουν το παιδί του.

«Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω πια σήμερα.

Ζω με αυτές τις σκέψεις και τις αναμνήσεις σχεδόν 61 χρόνια. Και μέχρι να χτυπά η καρδιά μου, δεν θα σταματήσω ποτέ να λέω ευχαριστώ».