Γιατί ο καταλληλότερος πρόεδρος του ΚΙΝΑ/ΠΑΣΟΚ είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης

Γιατί ο καταλληλότερος πρόεδρος του ΚΙΝΑ/ΠΑΣΟΚ είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης

Γιατί ο καταλληλότερος πρόεδρος του ΚΙΝΑ/ΠΑΣΟΚ είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 872 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Ιωάννης Καραγιάννης
Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου Μαθηματικών Δωδεκανήσων και Κυκλάδων, πρώην Σχολικός Σύμβουλος

Ο συνδυασμός όλων των επόμενων επιχειρημάτων που παρατίθενται παρακάτω καθιστούν την υποψηφιότητα του κυρίου Νίκου Ανδρουλάκη τη συγκριτικά καταλληλότερη για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης συγκεντρώνει σωρευτικά τα ακόλουθα πλεονεκτήματα.
1. Είναι ηλικιακά νέος και επομένως μπορεί να ηγηθεί σε ικανό χρονικό διάστημα, ώστε να «ωριμάσει» σε εκλογικές αναμετρήσεις και ταυτόχρονα είναι έμπειρος στα οργανωτικά θέματα (Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ) καθώς και Ευρωπαϊστής πολιτικός με μεγάλη εμπειρία σε επίκαιρα ευρωπαϊκά θέματα, αποτελεί δε γνώριμο συνομιλητή Ευρωπαίων ηγετών (νυν Ευρωβουλευτής).

2. Δεν βαρύνεται από πολιτικό παρελθόν εξουσίας με λάθη και παραλείψεις (Δεν υπήρξε υπουργός, βουλευτής ή κρατικός αξιωματούχος στην Ελλάδα).
3. Δεν έφυγε ποτέ από σχηματισμούς που είχαν βασικό πυλώνα το ΠΑΣΟΚ (Ελιά, ΚΙΝΑΛ, κ.ά.).

4. Μπορεί να συνομιλήσει με όλες τις γενιές του δημοκρατικού χώρου χωρίς αποκλεισμούς.
5. Έχει τη μεγαλύτερη δημοτικότητα από τους υπόλοιπους συνυποψηφίους του και κυρίως τις λιγότερες αρνητικές γνώμες. Αυτό μακροπρόθεσμα, και υπό προϋποθέσεις, μπορεί να μεταφραστεί σε εκλογική επιρροή και μετέπειτα σε ψήφο εμπιστοσύνης.

6. Το επιχείρημα ότι δεν είναι εν ενεργεία βουλευτής και άρα δεν είναι αποτελεσματικό να γίνει αρχηγός δεν ευσταθεί διότι:
α) Υπάρχουν τα παραδείγματα εντός της χώρας (Τσίπρας, Κουτσούμπας) που όταν ηγήθηκαν των κομμάτων τους δεν ήταν μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου.

β) Παραδείγματα πολλά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που οι αρχηγοί των κομμάτων τους δεν ήταν βουλευτές όταν εκλέχθηκαν (που μετά έγιναν και πρωθυπουργοί)

γ) Αυτό είναι προσωρινό, αφού από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα είναι στην ελληνική Βουλή ως αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος και

δ) Δεν είναι δημοκρατικό και πολιτικά ηθικό επιχείρημα, αφού αν ίσχυε αυτό, θα έπρεπε όλα τα κόμματα να εκλέγουν μόνο βουλευτή ως αρχηγό τους, δηλαδή να αποκλείονται όλα τα μέλη του κόμματος από μια τέτοια υποψηφιότητα.

7. Μπορεί, σύμφωνα με τις έρευνες, να διατηρήσει περισσότερο ενωμένο τον δημοκρατικό προοδευτικό χώρο σε υψηλό εκλογικό ποσοστό (Έχει τη δημοσκοπική πρωτιά όταν οι ερωτώμενοι έχουν ψηφίσει ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ ή όταν προτίθενται να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ).

Διαβάστε ακόμη

Ιάκωβος Τσ. Κολαϊνής: Στη Μνήμη του Ιωάννη Ζίγδη - Παράδειγμα πολιτικού ανδρός προς μίμηση

Θάνος Ζέλκας: Η εποχή της κραυγής

Αγαπητός Ξάνθης: Λίγα λόγια για την επίτευξης ανακωχής (;) στη Λωρίδα της Γάζας. (Ο ρόλος της Ελλάδας)

Γιάννης Παρασκευάς: Τιβέριος Γράκχος: προς γνώση και συμμόρφωση ημών και αλλήλων

Νίκος Καρδούλας: Πρόοδος των δεικτών της ελληνικής οικονομίας την 6ετία 2019-2025 και πρόβλεψη για την 7ετία 2019-2026

Δρ. Κωνσταντίνος Π. Μπαλωμένος: «Η Γεωπολιτική της Ρωσικής Επιρροής και η στοχοποίηση της Ελλάδας»

Δημήτρης Γαλαντής: Ευρώπη στη Θάλασσα | Η Ανατολική Μεσόγειος, o εμπορικός πόλεμος και μια ένωση εκτός τόπου και χρόνου

Παναγιώτης Π. Κουνάκης: «Πώς πεθαίνουν οι Δημοκρατίες... σιωπηλά»