"Ο τάφος του Κικέρωνα", του Ν. Μεγαδούκα

Ένα πολιτικό μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή. Ένα αφήγημα που παίζει μεταξύ πραγματικότητας και … "πραγματικότητας": "Ο τάφος του Κικέρωνα", του δημοσιογράφου Νίκου Μεγαδούκα, επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Περίπλους.

Ένα πολιτικό μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή. Ένα αφήγημα που παίζει μεταξύ πραγματικότητας και … "πραγματικότητας": "Ο τάφος του Κικέρωνα", του δημοσιογράφου Νίκου Μεγαδούκα, επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Περίπλους.

Είναι ένα είδος θρίλερ. Θρίλερ λογοτεχνικό, που εξελίσσεται στη Μαδρίτη, στη Λισσαβόνα, στο Λένινκγραντ, στο Ιάσιο, στα Γιάννενα και στην Αθήνα.

Ο κεντρικός ήρωας, ο 45χρονος ʼγγελος Αξιώτης, ερευνά μια πολιτική συνωμοσία στα Βαλκάνια, με στόχο την επιστροφή των εστεμμένων μετά την πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού".

Ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να ξεσκεπάσει τους συνωμότες, ισορροπώντας ανάμεσα στους δικούς του κώδικες αξιών, στα όσα τεκταίνονται γύρω του και στα προσωπικά του αδιέξοδα. Οδηγός του ένας ξεχασμένος κώδικας που βρήκε στη Μονή Μολυβδοσκέπαστης , στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

Το βιβλίο αρχίζει με ατμόσφαιρα κινηματογραφικού πλάνου: ζουμάρει έξω από την εκκλησία σε μια πόλη στα περίχωρα της Μαδρίτης, ένα κυριακάτικο πρωινό Νοεμβρίου, εντοπίζοντας μια ασυνήθιστη κίνηση, με τη βροχή να έχει μόλις σταματήσει.

Σε αυτό το ναό θα οργανωθεί μια απρόσμενη σύναξη για το σχέδιο επιστροφής των παλιών βασιλικών οικογενειών που ήταν επί δεκαετίες στα αζήτητα της Ιστορίας.

Από κει και πέρα τα πλάνα- σελίδες, διαδέχονται το ένα το άλλο με ρυθμό και χρώματα. Η ιδιωτική πορεία εναλλάξ με την μεγάλη ιστορία. Μνήμες από παλιές σχέσεις του ήρωα, καθώς ο αναγνώστης γνωρίζεται με την κύρια αφήγηση.

Ερωτικοί διάλογοι πλέκονται με φιλοσοφικές θέσεις. Αναφορές στην ποίηση και ενδιαμέσως οι δευτεραγωνιστές. Οι τρέλες του ντετέκτιβ με τις παλιοπαρέες στο Βελιγράδι, είκοσι χρόνια πριν, όταν το σύστημα προσπαθούσε επιμελώς να κρύψει τις μαύρες του τρύπες. Ο νεαρός κομματικός που τώρα μετεξελίχθηκε σε γιάπη.

Ο Φράνιο επί Τίτο που μεταλλάχθηκε σε Φρανκ και συμμετείχε στη συγκέντρωση στο ναό. Και ύστερα ένα παρένθετο μνήμης με την οπτασία του αντάρτη, ο οποίος παρέμεινε πιστός στα ιδεώδη αλλά πεθαίνει μόνος.

Έπεται μια πολιτική ανάλυση των συνωμοτών, που πρέπει να βασίσουν την ίντριγκα σε μια δικαιολογητική βάση πολιτιστικής σύγκρουσης και… η συνέχεια επί της "οθόνης" του βιβλίου…

Συμπερασματικά: Η παραστατικότητα της γραφής σε κάνει να μην θέλεις να τελειώσει το "έργο". Η περιγραφή των χώρων και η αφήγηση των ψυχικών καταστάσεων δείχνει ένα συγγραφέα περιπατητή πόλεων και ψυχών.