Μέρκελ... Ο θηλυκός Νονός της Ευρώπης

Γράφει ο X. Boυτυράκης h_vout@yahoo.gr Ο Νονός είναι μια ταινία του 1972. Βασίζεται, για όποιον δεν την έχει δει, σε βιβλίο του Μάριο Πούτζο και περιγράφει την συμπεριφορά της οικογένειας Κορλεόνε. Ειδικότερα προβάλλει τους χαρακτήρες των μελών της, και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο αρχηγός της οικογένειας, ο Δον Βίτο, για να επιβάλλει με τη δύναμη της εγκληματικής Μαφίας την προσωπική του άποψη. ʼποψη που αφορά την συμπεριφορά, την ευτυχία ή την δυστυχία, την ζωή ή τον θάνατο των ανθρώπων που τον περιβάλλουν. Προκειμένου ο Δον Βίτο να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του, δεν διστάζει να παίξει τον ρόλο του Θεού και να αφαιρέσει τη ζωή οποιουδήποτε σταθεί εμπόδιο στα σχέδια του. Γι’ αυτόν, οι αξίες των άλλων δεν έχουν καμιά σημασία σε ό,τι τον αφορά. Του αρκεί που έχει τις δικές του αξίες και μπορεί να τις επιβάλλει με τη δύναμη των πρωτοπαλίκαρων της Μαφίας που τον περιβάλλει. Το πρότυπο του Νονού είναι τυπικό για όλους τους ισχυρούς. Αυτούς που υπηρετούν και υπηρετούνται από το οργανωμένο έγκλημα, την πολιτική εξουσία, την δύναμη των όπλων, την οικονομική ισχύ αλλά και την ισχύ κάθε οργανωμένης ομάδας με κοινή ιδεολογία. Ακόμη και αν αυτή η ιδεολογία βασίζεται στις καλύτερες προθέσεις. Παράδειγμα η Ισπανική ιερή εξέταση που στο όνομα του θεού της αγάπης και της Παναγιάς, δολοφονούσαν μέσα σε κούφιο, γεμάτο καρφιά, σιδερένιο ομοίωμα της Παναγιάς όσους κατά την κρίση των ιεροεξεταστών δεν συμφωνούσαν με τις αξίες τους. Μια παρόμοια καλής πρόθεσης ιδεολογία δημιούργησε την Ευρωπαϊκή Ενωση. Υποτίθεται για να ζήσουν οι λαοί της Ευρώπης καλλίτερη ζωή, χωρίς πολέμους, πείνα, δυστυχία και ανέχεια. Δυστυχώς η Μαφία της παγκοσμιοποίησης μέσω του παντοδύναμου χρηματοπιστωτικού συστήματος ή και εξ’ αιτίας του, καραδοκούσε περιμένοντας την κατάλληλη ώρα. Την ώρα που κάποιος πολιτικός Κορλεόνε θα αναδεικνύονταν και θα ήταν κατάλληλος να συνταιριάξει τις επιθυμίες του με τις επιδιώξεις της Μαφίας της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Έτυχε στη δύσμοιρη εποχή της γενιάς μας, να έρθει αυτή η ώρα που αναδείχτηκαν τέτοιοι πολιτικοί ηγέτες σαν την κυρία Μέρκελ. Μ’ αυτήν την κυρία ξεκίνησε «η σχετικοποίηση των αξιών στην πολιτική» για την Ευρώπη. Έτσι «η Γερμανίδα αφεντικίνα δεν νιώθει καμιά υπυχρέωση απέναντι στις αξίες των άλλων», γράφει χαρακτηριστικά η επίσης Γερμανίδα Γκέρτρουντ Χέλερ, στενή σύμβουλος του πρώην καγκελάριου Χελμουτ Κολ, στο βιβλίο της για την Μέρκελ, μέρος του οποίου προδημοσιεύεται στην συντηρητική εφημερίδα FrankFurter Allgemeine Zeitung. Σ’ αυτό η Χέλερ αναφέρει: «Με τον τρόπο αυτό (της σχετικοποίησης των αξιών) , η καγκελάριος γίνεται πρωταγωνίστρια σ’ ένα δαιμονικό παιχνίδι, όπου η “διάσωση της Ευρώπης” , έχει ένα παράλογο τίμημα. Την καταπάτηση όλων των κανόνων που εγγυώνται το πνεύμα της Ευρώπης. Η σταθερότητα της Ευρωπαϊκής ηπείρου ορίζεται πλέον μόνο με νομισματικές αξίες. Έτσι το σφάλμα που έγινε κατά την δημιουργία της νομισματικής ένωσης, παίζει πάλι καθοριστικό ρόλο.Το μυστικό σύνθημα είναι ..αγοράζουμε την Ευρώπη. Η καγκελάριος κυβερνά σαν να διευθύνει ένα κατάστημα γενικού εμπορίου. Προϊόντα που δεν πουλιούνται , φεύγουν από τα ράφια. Προϊόντα των ανταγωνιστών τα οποία πουλιούνται καλλίτερα, αντιγράφονται . Η καγκελάριος αισθάνεται σαν μια πωλήτρια “σε αγορά γνώμης” όπου ο πελάτης και όχι ο πωλητής καθορίζει την αξία αγοράς των εμπορευμάτων.» (Βλέπε Ελλάδα, που την αξία του πλούτου της χώρας καθορίζουν οι πελάτες – επενδυτές , γιατί αυτό επιθυμεί η Νονός και την επιθυμία της αυτή πραγματοποιεί η Ελληνική εκτελεστική Μαφία.) Και συνεχίζει η Χέλερ. « Αυτό όμως που προσφέρει η πολιτική δεν είναι προϊόντα. Είναι σχεδιασμοί για την ποιότητα της ζωής, την κοινωνική ασφάλιση και τα δικαιώματα της ανάπτυξης. Όποιος όμως χρησιμοποιεί την πολιτική με τον τρόπο της Μέρκελ, στρέφεται ενάντια στους κανόνες μιας δημοκρατικής κοινωνίας δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια ευρωπαϊκή “Χρυσή Αυγή”. Η Χέλερ ονομάζει την στρατηγική της Μέρκελ “Σύστημα Μ”. Το οποίο δεν ακολουθεί την Γερμανική μέθοδο του Χίτλερ, δηλαδή την επιβολή της Γερμανίας στους κατώτερους λαούς της Ευρώπης με τα όπλα.Αντίθετα το “Σύστημα Μ” προβλέπει: «Την καθιέρωση μιάς ήσυχης παραλλαγής στην εφαρμογή μιάς αυταρχικής δύναμης την οποία η Γερμανία δεν ήξερε. Αντίθετα μέχρι την Μέρκελ όλες οι δικτατορίες του εικοστού αιώνα πρόσφεραν διαφορετικέ εμπειρίες όσον αφορά το πολιτικό ύφος. Ο αυταρχικός σοσιαλισμός (Εθνικοσοσιαλισμός) στο “ Σύστημα Μ” ξεπερνά το ένα εμπόδιο μετά το άλλο , επειδή βασίζεται στην εξοικείωση, την ύπουλη συνήθεια». Στις σπουδές της στην επιστήμη της Φυσικής, στην Ανατολική Γερμανία , γνώριζε ασφαλώς το πείραμα με το βατραχάκι. Δηλαδή, αν ρίξεις ένα βατραχάκι μέσα σε ένα δοχείο με καυτό νερό η αντίδραση του θα είναι να πηδήξει έξω από το δοχείο για να σωθεί. Αν όμως το βάλλεις σε δροσερό νερό , θα του αρέσει αρχικά. Αν μετά αρχίσεις να του ανεβάζεις σιγά-σιγά την θερμοκρασία, θα συνηθίσει και στο τέλος θα είναι τόσο κουρασμένο που δεν έχει διάθεση να αντιδράσει. Θα μείνει μέσα στο νερό μέχρι να πεθάνει. Με βάση το “Σύστημα Μ” που οι πολιτικές του ηγεσίες εφαρμόζουν με ευλάβεια, o Ελληνικός λαός ετοιμάζεται να υποδουλωθεί χωρίς σπουδαία αντίδραση γιατί του επιβάλλουν τα μέτρα της εξαθλίωσης σιγά –σιγά και πάντα για τελευταία φορά. Και συνεχίζει η Χέλερ: «Το σύνθημα του θηλυκού Νονού είναι, καμιά δέσμευση της Γερμανίας για την Ευρώπη. Σκοπός, η δημιουργία μιας Γερμανικής Ευρώπης. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Χωρίς πάθος, χωρίς πιστεύω, χωρίς καμιά δέσμευση. Όλα όσα αφορούν τον παλαιό κόσμο, τα αφήνει πίσω, χωρίς καμιά δήλωση της αποστολής της, που να αποκαλύπτει τον τρόπο της μετάβασης στον νέο κόσμο που οραματίζεται η Μέρκελ. Αυτή η μετάβαση γίνεται στα κρυφά! Σαν τον κλέφτη μέσα στην νύχτα!» Επανερχόμενοι στον Δον Βίτο Κορλεόνε, θυμίζουμε ότι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι ο ασυγκράτητος εγωισμός. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Θηλυκό Νονό, την κυρία Μέρκελ. Κατά την Χέλερ, «η Μέρκελ καθιερώνει στην πολιτική σκηνή τον τύπο του εγωιστή πολιτικού, του αυταρχικού, του δικτάτορα. Όλοι βέβαια οι πολιτικοί είναι εγωιστές αλλά η Μέρκελ έχει μεγάλη διαφορά. Ενδιαφέρεται και βάζει σε πρώτη προτεραιότητα την δική της καριέρα απέναντι στο καλό της ίδιας της Γερμανίας και της Ευρώπης. Κανείς Γερμανός ηγέτης δεν άλλαξε τους πολιτικούς του στόχους ξανά και ξανά με μοναδικό κριτήριο το “Εγώ του”. Η καγκελάριος έχει συνηθίσει το κοινό και το περιβάλλον της στις απρόσμενες αλλαγές κατεύθυνσης. Το “Σύστημα Μ”, δεν είναι προβλέψιμο». Στην διαμόρφωση αυτού του χαρακτήρα και της πολιτικής συμπεριφοράς, ασφαλώς επέδρασαν και οι εμπειρίες της ζωής της. Η ʼνγκελα-Δωροθέα γεννήθηκε στην Ανατολική κομμουνιστική Γερμανία του Χόνεκερ από πατέρα ιερέα. Ο καθοριστικός διχασμός στην προσωπικότητα της μικρής προέκυψε, λόγω της προσπάθειας της να πιστέψει τον πατέρα της, από τη μια, ότι υπάρχει θεός και άρα το όνομα της έχει νόημα και από την άλλη, της προπαγάνδας στην κομμουνιστική νεολαία μέλος της οποίας ήταν. Εκεί την μάθαιναν πως δεν υπάρχει Θεός, άρα ούτε θηλυκός ʼγγελος ήταν, ούτε δώρο Θεού. Έτσι αποφάσισε τελικά πως δεν υπάρχει Θεός, σπούδασε Φυσικός, εμπέδωσε καλύτερα την αθεΐα και για να ξεπεράσει το υπαρξιακό της πρόβλημα, ανέπτυξε υπερβολικά το “Εγώ της”, και το διατήρησε μέχρι σήμερα. Στην κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση της Γερμανίας του Χόνεκερ, έμαθε να βλέπει τους ανθρώπους σαν αριθμούς και στατιστικές καταγραφές και όχι σαν ζωντανές προσωπικότητες. Γι’ αυτό το λόγο, δεν συγκινείται από την δυστυχία, την πείνα, την ανέχεια και τους θανάτους των δολοφονημένων αυτοχείρων. Ψυχρή, απόμακρη, αποστασιοποιημένη από τους λαούς της Ευρώπης, κρατεί τα τεφτέρια της, και υπολογίζει τα δισεκατομμύρια του μόχθου και της στέρησης αυτών των “κατώτερων” λαών, τα οποία δίκαια ή άδικα καρπώνεται η Χώρα της... Δυστυχισμένη Ευρώπη, δυστυχισμένη Ελλάδα. ¨Εχομε τον πιο κατάλληλο πολιτικό υπηρέτη, της παγκοσμιοποίησης και της διαγραφής της εθνικής μας συνείδησης. Αυτή θα είναι, αν δεν αφυπνιστούμε, η καταδίκη μας.