Η διπλωματία των εμβολίων

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Αγαπητός Ξάνθης
Αρχιτέκτονας

Διαβάζω τον ελιγμό που έγινε από την Ε.Ε. για το εμβόλιο κατά του COVID-19, της αγγλοσουηδικής εταιρείας ΑstraZeneca/Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με την επανατοποθέτηση της Ένωσης για τη συνέχιση της συνεργασίας. Τυχαίο;

Επίσης για το ρωσικό εμβόλιο Sputnik-v, όπου υπάρχει διασπασμένη άποψη από τους εταίρους ως προς την τροφοδοσία των μελών της Ένωσης. Μέλη ήδη έχουν υπογράψει με μονομερείς ενέργειες για την παροχή και άλλα μέλη εξεδήλωσαν την προθυμία για την παρασκευή του εμβολίου στις χώρες συμφωνίας με τη Μόσχα.

Το Παίγνιο καλά κρατεί. Μάλιστα η κατασκευάστρια εταιρεία Pfizer/BioNTech από την Αμερική περιόρισε τον συμφωνηθέντα αριθμό προς την Ευρώπη ώστε να ανακατανέμει τον αριθμό παραγωγής ανάλογα με τις επιλογές της.

Το κορυφαίο στη «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ», που σίγουρα κρύβεται και γεωπολιτικό παίγνιο των εμπλεκόμενων χωρών, είναι η ανάγνωση δήλωσης από την Πρόεδρο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ότι «στην πλειονότητα των χωρών Αφρική και σε κάποιες χώρες της Ασίας δεν προβλέπεται ο εμβολιασμός μέχρι το 2022. Οι λόγοι είναι οικονομικοί λόγω αδυναμίας των κρατών αυτών να αγοράσουν τα εμβόλια αλλά και πρακτικοί ως προς τον τρόπο έλευσής τους». Και καταλήγει: «Γι’ αυτό ο ΟΗΕ ζήτησε επαρκή εφοδιασμό και δίκαιη κατανομή για όλο τον κόσμο». Επισημαίνοντας, τέλος, ότι: «Το εμβόλιο είναι παγκόσμιο δημόσιο αγαθό».

Διακρίνουμε άλλη μια φορά το χάσμα μεταξύ πλούσιων χωρών και του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.
Τη στιγμή που πέφτουν δισ. δολάρια στις ΗΠΑ και εκατομμύρια ευρώ στην Ε.Ε. για τη στήριξη της οικονομίας της αγοράς, το λεγόμενο Ταμείο Ανασυγκρότησης, διακρίνουμε έντονα το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών.

Όταν οι ψηφιακές πλανητικές εταιρείες εν καιρώ πανδημίας, έχουν υπερδιπλασιάσει τα κέρδη τους προσφέροντας δήθεν ψυχούλα για αγαθοεργίες βλέπουμε το εμβόλιο να γίνεται όπλο των ισχυρών.

Κατά τα άλλα, οι G20 ή G7 εξαγγέλλουν βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη, για τη δίκαιη κατανομή του πλούτου, για τη διαγενεακή αλληλεγγύη και από την άλλη πλευρά, στερούν το δημόσιο αγαθό του εμβολιασμού από τις φτωχές και δυσπρόσιτες χώρες. Χώρες που όμως προσφέρουν με τις πηγές τους, με τα ανθρώπινα χέρια, με τις γεωπολιτικές τους συμμαχίες στην ανάπτυξη του λεγόμενου ανεπτυγμένου κόσμου.

Η ταξική διαφορά και η ενίσχυση των οικονομικών δεικτών καθιστούν τους πλούσιους πλουσιότερους λόγω συμμετοχής τους στα κοινωνικά αλλά και ψηφιακά δίκτυα καθιστώντας τις ανισότητες βαθύτερες και προκλητικές¹.

Η συνεχής οικονομική αποστασιοποίηση των πλούσιων χωρών από τις υπόλοιπες προκαλεί τις κοινωνικές εκρήξεις, ακόμη τα «Κίτρινα Γιλέκα» κυκλοφορούν στο Παρίσι και παράλληλα κτίζουν το κρυφό φονταμενταλισμό που εκ των πραγμάτων οξύνει τα πάθη και τον φόβο.

Το εμβόλιο δεν είναι εργαλείο ενίσχυσης της ισχύος αλλά αγαθό που πρέπει να κατανεμηθεί ισόρροπα σ’ όλη την υφήλιο λαμβάνοντας υπόψη τη διάδραση των καταστάσεων και το εύρος των μεταλλάξεων του ιού. Ο ανεπτυγμένος κόσμος ας ξυπνήσει από τη μέθη της εξουσίας και της πρωτοκαθεδρίας, γιατί η πανδημία δεν αφορά τους φτωχούς αλλά όλους μας.
Η οικονομική διπλωματία ας υποκλιθεί έστω και μια στιγμή στη διπλωματία της υγείας, είναι καθήκον των ισχυρών επιτέλους!

1 Βλ. σχετ. Fergusson, N., «Η Πλατεία και ο Πύργος», μτφρ. Χ. Γεμελιάρης, Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 2021, σ. 50.