Η τουρκική ηγεσία, μεθοδικά επιδιώκει να γίνει αναπόφευκτος ο πόλεμος με την Ελλάδα

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Κοσμάς Σφυρίου

Αυτά που βιώνουμε σήμερα (από το 2019 και μετά) με τις εξωφρενικές δηλώσεις και ομιλίες όλων των κορυφαίων στελεχών της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, δεν έχουν έχουν προηγούμενο. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ανταγωνίζονται, ποιος θα είναι πιο επιθετικός και πιο απειλητικός κατά της χώρας μας.

Όλοι, κάθε μέρα και περισσότερο, εξάπτουν τον ανθελληνικό φανατισμό, κάνοντας ψυχολογική προπαρασκευή του τουρκικού λαού, ώστε η κήρυξη πολέμου κατά της Ελλάδας να συνοδευθεί από λαϊκό μίσος και πάθος, για κατατρόπωση του «εχθρού».
Στην προπαρασκευή αυτή σημαντικό ρόλο παίζουν και όλα τα τουρκικά Μ.Μ.Ε. (που εξ άλλου είναι απόλυτα ελεγχόμενα - καθοδηγούμενα). «Ευθυγραμμισμένα» με την πολιτική ηγεσία, με καθημερινά πρωτοσέλιδα που φέρουν επιθετικούς - απειλητικούς τίτλους, έως και πολεμικές «ιαχές» (!), καταφέρονται κατά της χώρας μας.

Ταυτόχρονα με όλ’ αυτά, τουρκικά αεροσκάφη (επανδρωμένα ή μη), κατά σμήνη, παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο καθημερινά και βέβαια αναχαιτίζονται από αεροσκάφη της Ελλάδας.

Είναι τόσο βαρύ - σχεδόν πολεμικό - το κλίμα, που τεχνητά και μεθοδικά έχει επιβάλει η τουρκική πολιτική ηγεσία, που έφθασε η ώρα, να ρωτούν οι δημοσιογράφοι:
«Πάμε για πόλεμο με την Ελλάδα;» Και η κυβέρνηση της Τουρκίας έμμεσα, αλλά με σαφήνεια, το αφήνει να εννοηθεί!
Τι κι αν αντικρούονται οι «ενορχηστρωμένες» τουρκικές δηλώσεις αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών μας, από το Στέιτ Ντιπάρτμεν, από την Ευρω- παϊκή Ένωση, από τους υπουργούς Εξωτερικών: της Γαλλίας της Γερμανίας, της προεδρεύουσας στην ΕΕ Τσεχίας κλπ; «Δεν ιδρώνουν τ’ αυτιά» των τούρκων αξιωματούχων!

Όλοι, μεθοδικά επιδιώκουν, να γίνει αναπόφευκτος ο πόλεμος κατά της χώρας μας!
Και δεν φαίνεται, να υπάρχει στη Δύση κάποια δύναμη, που να μπορεί να σταματήσει την εφαρμογή αυτού του σχεδίου νεοοθωμανικής, αναθεωρητικής πολιτικής.

Εξ άλλου η τουρκική ηγεσία γνωρίζει, πως η συμμαχία - το ΝΑΤΟ - στο οποίο ανήκουν, από κοινού, η Ελλάδα και η Τουρκία, δεν πρόκειται να πράξει το παραμικρό, για να εμποδίσει μια τέτοια τουρκική πολεμική επιχείρηση. Όχι μόνο γιατί έστειλε μήνυμα συγχαρητηρίων προς τη γείτονα, που το 1922, πέταξε στη θάλασσα τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας, αλλά και γιατί το άρθρο 5, του Καταστατικού του ΝΑΤΟ «νίπτει τας χείρας του», σε περίπτωση που μια χώρα δεχθεί επίθεση από σύμμαχο χώρα...

Τέλος, σε ό,τι αφορά στη Ρωσία, με την οποία η Τουρκία διατηρεί προνομιακή σχέση, όχι μόνο δεν θα εμποδίσει την τουρκική ηγεσία, αλλά αντίθετα θα την ενθαρ-ρύνει και θα τη στηρίξει, για δύο λόγους:
1ο γιατί, η Ρωσία έχει κατατάξει την Ελλάδα μεταξύ των χωρών, που θεωρεί εχθρούς της (λόγω αποστολής πολεμικού υλικού στην Ουκρανία και λόγω οικονομικών κυρώσεων) και 2ο γιατί, «ευλογεί» την αναθεώρηση των συνόρων, όπως η ίδια πράττει, από το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας, αλλά και με την εισβολή στις ανατολικές και νότιες περιφέρειες της Ουκρανίας.

Δυστυχώς αποδεικνύεται, πως με την προς ανατολάς γειτονική μας χώρα, δεν αρκεί η διπλωματία, για ν’ αποτραπεί η πολεμική σύγκρουση. Παράλληλα απαιτούνται:
• η επιτυχής ανάπτυξη στρατιωτικής δύναμης αποτροπής, των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά και των δυνάμεων των χωρών, που έχουν υπογράψει συμφωνία στρατιωτικής συνδρομής στην Ελλάδα (Η.Π.Α, Γαλλία κ.λ.π),
• εθνική ομοψυχία, με προετοιμασία, λαού, πολιτικών δυνάμεων και στρατιωτικού προσωπικού και με συνειδητοποίηση, πως η τουρκική ηγεσία επιδιώκει, να γίνει αναπόφευκτος ο πόλεμος.
• Δηλαδή, να υπάρχει προετοιμασία για το χειρότερο (!) και μακάρι να μη γίνει...