Δημήτρης Προκοπίου: Φωτιές

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Δημήτρης Προκοπίου

Δεν είχε χρόνια πολλά να πιάσει φωτιά στη Ρόδο.

Μάλιστα πριν μερικά χρόνια είχε φωτιά σε περιοχή μεταξύ χωριών με μονάδες. Αυτή είχε σβηστεί νωρίς. Ο στρατός προφανώς εχει αποδοτικότερα συστήματα.

Η φωτιά στη Ρόδο αυτό τον Ιουλιο κατέστρεψε συνολικά 135.000 στρέμματα, πιο συγκεκριμένα 50.000 ελαιόδεντρα από τα 1.000.000 του νησιού, εποχικές αγροτικές καλλιέργειες, χιλιάδες στρέμματα δάσους και φυσικά βαρύ πλήγμα σε τουριστικές επιχειρήσεις.

Τουλάχιστον 2.500 παραγωγικά ζώα είναι νεκρά αλλά και επίσης πολλά ελάφια που είναι ενδημικό προστατευόμενο είδος. Υπάρχει κίνδυνος που τα παραγωγικά ζωα που απανθρακώθηκαν να φτάσουν τις 5.000. Και οι τοπικές κοινωνίες των χωρίων είναι αγροτικές, και χρήμα του αγρότη δύσκολο, και οι επιδοτησεις δεν σώζουν.

Οι δαπάνες πρόληψης πυρκαγιών ήταν περιορισμένες; Προτάθηκαν πολλά φυσικά μέτρα κατόπιν επέλευσης των γεγονότων, όπως πάντα μετά από οποιοδήποτε δυστύχημα. Θυμηθηκα το εξπρές Σαμίνα. Αντιπυρικές ζώνες υπήρχανε, ήταν οι απαραίτητες ή υποτυπώδεις; τα πυροφυλάκια είχανε άτομα σε πλήσεις βάρδιες; Προφανώς υπήρξε προγραμματισμός.

Η Ρόδος είναι μεγάλο νησί, όμως ο συντονισμός γίνεται από την Αθήνα, με ποια λογική; Μήπως έπρεπε να υπάρχει συντονιστικό πλήρες στη Ρόδο; Αυτό το δυσκίνητο αθηνοκεντρικό κράτος πώς να αντέξει σε τόσα νησιά;

Ασφαλώς και όπως αποδεικνύεται ήταν εμπρησμός, αλλά αυτό δεν αλλάζει, τον όλεθρο, κι αν αύριο αρπάξει ακόμα μία φωτιά στη Ρόδο τι θα λέμε, παρόμοιες αναλύσεις, χρειάζεται ετοιμότητα, επαγρύπνηση.

Δεν μας ενδιαφέρει προσωπικά ποιος κυβερνά, οι φωτιές είναι διαχρονικό φαινόμενο. Οι φωτιές υπάρχουν πάντα. Ηλεία, Πάρνηθα, Μάτι, Εύβοια, Ρόδος. Η αντιμετώπιση είναι ασφαλώς δύσκολη, η πυροσβεστική υπηρεσία δυνατή αλλά όταν καίγεται ένα νησί ή μία μεγαλη περιοχή ασφαλώς και χρειαζόμαστε εθελοντές οι οποιοι στη Ρόδο πρωταγωνίστησαν.

Όλοι αναφερονται στην κλιματική αλλαγή, πρόβλημα μεγάλο στον πλανήτη, και στη «Ροδιακή» εχουμε πολυ καλές αναλύσεις. Σχετικά με τις φωτιές αν δεν έχουμε πρόληψη, αν τα πυροσβεστικά εχουν παλιώσει, αν οι εμπρηστές αθωώνονται, ή πληρώνουν μία εγγύηση και μετά είναι ελεύθεροι να το ξανακάνουν, αν το συντονιστικό είναι στην υδροκέφαλη Αθήνα. Τότε δεν φταίει η κλιματική αλλαγή μόνο αλλά έχουμε διαχρονικό πρόβλημα στο μάνατζμεντ.

Στη χώρα ακόμη και σήμερα μαθαίνουμε κατόπιν εορτής. Υπάρχει κοινωνική ευθύνη προς έχοντες και κατέχοντες, εξουσιάζοντες και μη εξουσιάζοντες, εκπροσώπους και αντιπροσώπους, δημόσια πρόσωπα και μη, διαχειριστές της γνώμης και μη, για την προστασία του περιβάλλοντος και την προάσπιση τους. Ας σκεφτουμε λοιπόν...